Αστρολογία και Μουσική των Σφαιρών
Κώστας Τόλης
2015-06-17
2015-06-17
Η επίδραση της αστρολογίας στη διαμόρφωση της μουσικής κλίμακας.
Στην Αστρολογία έχουμε 7 ορατούς και ιερούς πλανήτες, εκ των οποίων οι 5 κυβερνούν από 2 ζώδια ο καθένας και οι Ήλιος και Σελήνη από 1.
Στη Μουσική έχουμε 7 νότες εκ των οποίων 5 έχουν διέσεις # και οι 2 όχι.
Τα ζώδια στην Αστρολογία είναι 12 όπως και η Μουσική κλίμακα έχει 12 διαστήματα.
Έτσι με μια πρώτη και απλή ματιά είδαμε τις βασικότερες ομοιότητες. Με μια πιο προσεχτική όμως ματιά, ίσως, ανακαλύψουμε και μερικές ακόμα.
Η νότα Ντο θυμίζει κατευθείαν Δία (Ντέους) και όπως κι ο Δίας όπου βρίσκεται δίνει χαρά, έτσι και η νότα Ντο δημιουργεί ακουστικά ευχάριστα συναισθήματα και χρησιμοποιείται κυρίως σε τραγούδια που εξυμνούν τη χαρά, τη γιορτή.
Η νότα Ρε από την άλλη φέρνει κατευθείαν στο νου τον πλανήτη Άρη και χρησιμοποιείται συνήθως σε άγριους και βίαιους ρυθμούς.
Η νότα Σολ (soul-ψυχή) αν και δεν έχει κάποια γραμματική ομοιότητα με κάποιον από τους πλανήτες, χρησιμοποιείται ωστόσο σε μελαγχολικούς σκοπούς κι έτσι μπορούμε χωρίς πολλές επιφυλάξεις να την αποδώσουμε στον πλανήτη Κρόνο.
Τη νότα Λα που χρησιμοποιείται σε τραγούδια και ρυθμούς που μιλάν για την Αγάπη, εύκολα μπορούμε να την αποδώσουμε στην Αφροδίτη.
Τη νότα Φα που δεν έχει πολλά τραγούδια που να ξεκινούν απ' αυτή, αλλά παίζει σημαντικό ρόλο σαν συνδετικός κρίκος στα μέρη όλων των ειδών τραγουδιών, λογικά πρέπει να την αποδώσουμε στον πλανήτη Ερμή, τον αγγελιοφόρο των Θεών.
Η νότα Μι χρησιμοποιείται σε σκοπούς και μελωδίες επικούς θα λέγαμε, που θέλουν να αγγίξουν βαθύτερα συναισθήματα και όπως και να 'χει έχει βάθος ασύγκριτο με τις άλλες νότες και μιας και δεν έχει δίεση, εύκολα συμπεραίνουμε ότι αντιστοιχεί στον Ήλιο.
Έτσι μένει η νότα Σι που κι αυτή, όπως και η Φα (Ερμής), δεν χρησιμοποιείται αρκετά σαν βασική σε τραγούδια και είναι κάπως άχρωμη από μόνη της αλλά παίρνει το εκάστοτε χρώμα της από τις αντανακλάσεις των άλλων, όπως η Σελήνη. Και επίσης δεν έχει κι αυτή δίεση.
Κατά τον ίδιο τρόπο μπορούμε να ταιριάξουμε και τα ζώδια με τη Μουσική Κλίμακα μιας και πιστεύουμε ότι δεν έχουμε πέσει έξω στις αποδόσεις μας παραπάνω.
Έχουμε λοιπόν,
Κριός - Ρε
Ταύρος - Λα
Δίδυμοι - Φα
Καρκίνος - Σι
Λέων - Μι
Παρθένος - Φα#
Ζυγός - Λα#
Σκορπιός - Ρε#
Τοξότης - Ντο
Αιγόκερως - Σολ
Υδροχόος - Σολ#
Ιχθείς - Ντο#
Όπως καταλαβαίνετε εδώ δε χωράνε συμπτώσεις. Οι ομοιότητες είναι πάρα πολλές για να τις αποδώσουμε σε σύμπτωση.
Η Μουσική των Σφαιρών
Ο Πυθαγόρας, μαθηματικός και αστρονόμος ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε μια μαθηματική σχέση στις συχνότητες των διαφόρων ήχων της μουσικής κλίμακας με την κίνηση των πλανητών του Ηλιακού μας συστήματος. Υπέθεσε ότι οι τροχιές των πλανητών έχουν μια παρόμοια σχέση με βάση την απόσταση από το κέντρο και χαρακτήρισε τις τροχιές τους αλληλένδετες ως «αρμονία των σφαιρών».
Ήταν οι Έλληνες φιλόσοφοι που είχαν την ιδέα της «μουσική των σφαιρών» και ότι οι πλανήτες πρέπει να παράγουν έναν ήχο καθώς κινούνται αρμονικά στο διάστημα. Εκείνο τον καιρό, μόνο επτά πλανήτες ήταν γνωστοί: Ήλιος, Σελήνη, ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Άρης, ο Δίας και ο Κρόνος και είναι ενδιαφέρον, ότι η δυτική μουσική εξελίχθηκε με κλίμακες επτά τόνων. Μουσική και Αστρολογία ενώνονται σε αυτή την σουίτα αφιερωμένη στους επτά πλανήτες.
Ο Άλαν Λίο στο βιβλίο του Εσωτερική Αστρολογία, έχει διαφορετικές αντιστοιχίες οι οποίες όμως είναι λανθασμένες. Υποθέτω ότι επηρεάστηκε από τη Μυστική Δοξασία της Μαντάμ Μπλαβάτσκι, και καθώς και οι δύο δεν ήταν μουσικοί, αλλά ούτε και Ανατολίτες, προσπάθησαν ανεπιτυχώς τουλάχιστον σε αυτό το σημείο, να αποδώσουν την Ανατολική Σκέψη στη Δυτική.
Θα δείξω μόνο τη συνειρμική διαδικασία που ακολούθησα και κατάληξα στα παραπάνω με την αρχική εικόνα χρωματισμένη με τις Στοιχειακές τους απόδόσεις για να κατανοήσετε ότι δεν είναι αυθέραιτες:
Βλέπετε ότι υπάρχει μια διαδοχή στη σειρά των ζωδίων που σχετίζεται με τη Στοιχειακή τους απόδοση. Τα ζώδια ομαδοποιούνται ανά Φωτιά, Αέρας, Νερό και Γη και η ακολουθία διασπάται (όχι πάντα) από τον Ήλιο και τη Σελήνη (που δεν είναι και πραγματικά πλανήτες), δηλαδή από τις νότες Μι και Σι που δεν έχουν διέσεις.
Παρατηρούμε πάλι το Μυστήριο φαινομένο των "τυχαίων" συμπτώσεων του Ακατανόητου και κατακλυζόμαστε από το Δέος του Σχεδιασμού του Απείρου. :)